Mijn Columns gaan al een tijdje over Inbreng, Verdringing en Taal. Die elementen vind je in eenzelfde gerichte blik ook terug in het essay van Adriaan van Dis, De kolonie mept terug.
Het essay is een ontmaskering van heel veel “de andere kant opkijken” in onze samenleving. Waarbij Van Dis ons meegeeft dat daar meer en meer verandering in komt (of lijkt te komen). Het mag niet meer en het kan niet meer. Met aan de andere kant: “Totdat de dieren hun eigen geschiedschrijvers hebben, zullen in de jachtverhalen jagers worden geroemd” tekent Van Dis aan bij zijn op een goed moment bedachte ondertitel bij zijn essay, zijnde: “de geschiedenis herschreven”.
Een aantal citaten komt uit de recensie door Coen Peppelenbos, website Tzum 4 februari 2024 (mijn zijn instemming). Een aantal citaten komt uit het essay van Van Dis zelf. Ik heb dat steeds aangegeven.
De kolonie mept terug is een uitgebreide versie van de Rudy Kousbroeklezing die hij op 1 november 2023 verzorgde (zie hieronder). Rudy Kousbroek was bij uitstek een schrijver die zich keerde tegen vals sentiment en foute informatie over Nederlands-Indië. Naast diens werk las Van Dis in een academisch leesgezelschap talloze romans, studies en essays over kolonisatie en geïnstitutionaliseerd racisme.
Dat we in veranderende tijd zitten, mag duidelijk zijn en dat vraagt niet alleen iets van nieuwkomers (‘Wij zijn hier omdat jullie daar waren.’) maar ook dat wij ‘die zogenoemde nieuwkomers bij onze gevestigde samenleving betrekken. We moeten maar wennen aan die andere samenleving, aldus Van Dis. (Tzum)